AKP’li Metiner’den 24 saat geçmeden yeni bir skandal açıklama daha!
AKP’li Mehmet Metiner katıldığı bir TV programında, “Öcalan’ın davet metnindeki paradigma açıktır. Onu övmek için de söylemiyorum. Birileri çabucak terörist başını övüyor diyor. Anlamaya çalışıyoruz kardeşim. Davet metnini açıp okusun herkes ya. Boş keseden konuşmasın ya. Sıkıldık artık ekranlarda boş keseden konuşanlardan.” tabirlerini kullanmıştı.
Metiner canlı yayında yaptığı açıklamalar büyük reaksiyon çekerken, “Dağdan gelen bu ülkenin evlatlarını bağrımıza basacağız” kelamlarına yönelik gelen reaksiyonlara toplumsal medyadan karşılık verdi.
“KUCAKLAŞMA İÇİN GEREKLİ OLAN AFFETME BÜYÜKLÜĞÜNÜ GÖSTERMEMİZ GEREKTİĞİNİ ANLATTIM”
Metiner açıklamasında şunları kaydetti:
“Dün akşam Ekol TV’de katıldığım bir programda affa dair görüşlerimi pek net bir biçimde anlattığım halde birtakım sözlerimin bağlamından kopartılarak kullanıldığını görmek, en kötüsü çarpıtılarak kullanıldığını görmek hiç şaşırtmadı beni. Üzücü bile olsa artık alıştığım bir algı operasyonu karşısında elbette şaşırmadım. Kıymet verdiğim dostlarımın ricası üzerine Türkiye kamuoyu bilsin diye işbu açıklamayı yapıyorum.
O konuşmamda ısrarla sürecin al-ver süreci olmadığını söyledim. “Pazarlık süreci” tezlerinin hakikat olmadığını vurguladım.
Demokratik inşa sürecinin “Türkiye Yüzyılı” için gerekli olduğunu, terör tehdidi bütünüyle ortadan kalktığında bu inşa sürecinin başlayacağını, bunu silah bırakmanın kuralı olarak görmenin yahut göstermenin yanlışlığına bilhassa vurgu yaptım.
Celal Adan’ın tabiriyle, kan ve kin periyodunu sonlandırırken yeni bir kin üretmekten kaçınmamız gerektiğini, düne ilişkin kinlerimizi dünde bırakmamız gerektiğini, bunun için birbirimizi affetmek gerektiğini, büyük bir helalleşme ve kucaklaşma için gerekli olan affetme büyüklüğünü göstermemiz gerektiğini anlattım.
“ONLARI BAĞRIMIZA BASMAK GEREKTİĞİNİ SÖYLEDİM”
Bu çerçevede kanlı bir sorun çözülecekse silahlarını bırakmak isteyen dağdaki insanları tekrar topluma kazandırmak ve onları bağrımıza basmak gerektiğini söyledim. Tıpkı Diyarbakır annelerinin şu yahut bu nedenle dağa çıkmış yahut çıkartılmış evlatlarını bağrımıza bastığımız üzere.
Terörle uğraşın değerli bir ayağının da kazanmak olduğuna göndermede bulunarak “devlet ve toplumla bütünleşme süreci”ni muvaffakiyetle tamamlamak, yani terörü topyekûn gündemimizden çıkartmak için kazanımcı bir siyasanın öne çıkartılması gerektiğini söyledim. Affetmenin bu bağlamda ehemmiyetine vurguda bulundum.
Silahı bırakıp teslim olacaklara “Bir de sizi 40 yıl içerde yatıracağız o denli gelecekseniz gelin!” denilirse bunun süreci sabote etmekten öte bir mana taşımadığını, ancak bunun silahların bırakılmasıyla herkesin şartsız-şurtsuz affedileceği bir af süreci yahut pazarlık süreci manasına gelmediğini, hükümetin gündeminde bu türlü bir pazarlıkçı af gündeminin olmadığını, dahası af sorununu bu çerçevede gündeme taşımanın da, yani al-ver süreci oluşturacak biçimde gündeme taşımanın da sürecin ruhuyla bağdaşmadığını kıymetle hatırlattım.
Silahların nasıl bırakılacağı ve silahlı ögelerin topluma tekrar nasıl kazandırılacağı konusunun teknik bir sıkıntı olduğunu, bunun devletimizin ilgili ünitelerince halledilebilecek bir problem olduğunu, bu bahiste süreci muvaffakiyetle bu noktaya taşıyan devlet aklının bu sıkıntıyı de muvaffakiyetle tamamlayacağına inandığımı, bu mevzuda devletimize güvenmemiz gerektiğini ehemmiyetle hatırlattım.
Sorunu kökünden çözmek istiyorsak eski kinleri de toprağa gömmemiz gerektiğini ve gerekirse birbirimizi affetmeyi bu sürecin tamamlayıcı bir adımı olarak görmemiz gerektiğini vurguladım.
Teorik olarak zihnen durmamız gereken bu yerin, kan ve kin periyodunu sonlandırmak için gerekli olduğunu söyledim.
Bu mantık çerçevesinde söylediğim kelamların “Mehmet Metiner teröristleri bağrımıza basmaya hazırız” biçimine dönüştürülüp takdim edilmesini, kan ve kinden beslenen, PKK silah bırakırsa varlık nedenlerini yitirecek olanların algı operasyonu olarak kınamayı bile gerekli görmem. Zira onların görevi o.
PKK’nın kendini feshedip silahlarını bırakacak olması, o malum odakları ne kadar da rahatsız etmiş olmalı ki, devlet ve toplumla bütünleşme için öngördüğüm kazanımcı bir siyaseti ve iç cephemizi tahkim için gerekli olan affedici anlayışı hangi mecraya taşıyabiliyorlar.
Halbuki ben o konuşmamda siyasetin bir bütün olarak normalleştirilmesini, birbirimizi imha edilmesi gereken düşman olarak görmememiz gerektiğini de iç cepheyi tahkim anlayışımız çerçevesinde ne kadar değerli ve gerekli gördüğümü söylediğim halde, “bağrımıza basarız” sözümün çekildiği yerin nasıl bir çarpıtmadan ibaret olduğunu milletimizin takdirine bırakıyorum.
Bu kanlı sorunu ebediyen çözecek her adımı kendi adıma çok manalı ve bedelli buluyorum, vesselam.”
