Deniz Gezmiş ve Arkadaşları İçin 53. Yıl Anma Yürüyüşü
(ESKİŞEHİR) – 53 yıl evvel idam edilen Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan için Eskişehir’de anma yürüyüşü düzenlendi.
Eskişehir’de Köprübaşı’nda toplanan Emek Gençliği, Sol Genç ve Türkiye İşçi Partisi (TİP)’li öğrenciler, Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’ın idam edilmelerinin 53. yıl dönümü nedeniyle Ulus Anıtı’na yürüdü. Sloganlarla İsmet İnönü Caddesi’nden yürüyen gençlere etraftan geçen vatandaşlar da alkışlarıyla dayanak verdi.
Ulus Anıtı’nda gençler ismine basın açıklamasını yapan Emek Gençliği’nden Berivan Özkara, şunları söyledi:
“Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’ın idam edilmesinin üzerinden 53 yıl geçti. Gençlik çabasının en ön safındaki bu üç fidan, devrin iktidarı ve sermaye sınıfı tarafından; demokratik, özgür, sınıfsız bir ülke ve dünya çabasını cezalandırmak emeliyle idam edildi. Tüm dünyada yükselen gençlik hareketi, Türkiye’de işçi sınıfın uğraşıyla birleşmiş, büyümüş ve iktidarın dehşetli duşuna dönüşmüştü. 68’den bugüne bizlere çaba mirası ve çıkarılması gereken dersler kalırken, egemenlerin hissesine ise bu heyula düştü. ‘Sen bakma havanın sakinliğine, derya dediğin uyur uyur uyanır.’ Mart eylemliklerinden 1 Mayıs’a evvel ‘Genel Grev Genel Direniş’ davetiyle meydanlara çıkan, boykotlar örgütleyen, sonrada emekçi sınıfının safında 1 Mayıs alanlarında buluşan gençler hâkim sınıfın, saray iktidarının kabusu olmaya devam ediyor.
Denizlerin çabası, tüm dünyada savaş çığırtkanlığının yükseldiği bir devirde eşit ve özgür bir yaşama giden yolun personel sınıfı ve ezilen halkların çabasında buluşmakla örüleceğini ilan etmişti. 68 gençliği, savaşa ve emperyalizme karşı uyanmış derya olmuş; barışı ve ezilen halkların, emekçi sınıfının iktidarını savunmuştu. Denizler, evvel parasız, bilimsel, demokratik eğitim çabasının neferi olmuş, öğrenci hareketinin problemleriyle ilgilenmişti. Bununla birlikte bu problemlerin dünyanın işleyişine içkin olduğunu görmüş, bu işleyişi bilakis çevirecek kuvveti toplamak için daha büyük bir gayrete atılmışlardı. Günlük problemlerin kalıcı tahlili için, topyekun bir gelecek arbedesine atıldılar. Emperyalist barbarlığa karşı bağımsızlık ve sosyalizm arbedesinin temsilcisi oldular. Üniversite sıralarından gelen kuvvet, üretimden gelen güçle, personel sınıfıyla birleşebildiği her yerde, yeni fırtınalar koparmıştı.”
