Dualite Sergisi Loft Art’ta Sanatseverlerle Buluşuyor
LOFT Art’ın ikilik kavramı üzerinden şekillenen bir diyalog inşa etmeyi amaçlayan hazırlanan Dualite standı, 15 Mayıs’ta açılıyor. 13 bağımsız sanatçı Alara Başar, Batuhan Daşdemir, Dilara Pak, Eda Duru Çetin, Fatih Kahya, Gonca Acar, Mustafa Memnun, Mesut İkinci, Oğuzhan Atatanır, Hasret Çetin, Reyhan Mente, Seda Dokumacı ve Sefa Çatuk’un iştirakiyle açılan stant 29 Haziran’a kadar Loft Art’ta ziyaret edilebilecek.
Sergi, sanat üretiminde sıklıkla karşımıza çıkan ikilik kavramı üzerinden şekillenen bir diyalog alanı inşa etmeyi amaçlıyor. Aksilikler, benzerlikler ve geçişkenlikler üzerinden ilerleyen ikili sunumlar aracılığıyla, sanatkarlar ve eserler ortasında çok katmanlı bir telaffuz öneriyor.
Loft Art’tan standa ait yapılan bilgilendirmede şu sözlere yer verildi:
“Modern ve çağdaş sanat pratiğinde ikilik sırf bir zıtlık biçimi olarak değil, tıpkı vakitte mana üretiminin temel araçlarından biri olarak varlık gösterir. Vücut ve ruh, tabiat ve yapay, gerçeklik ve temsil, hareket ve durağanlık üzere eksenlerde şekillenen bu aykırılıklar, bu stantta birbirleriyle ilgi kuran ve birbirlerini dönüştüren ikili anlatılar olarak sunuluyor.
“Sergi kurgusu, duo eşleşmeleri üzerinden yapılandırıldı. Her ikili, sadece biçimsel yahut tematik benzerlikler üzerinden değil, kimi vakit zıtlıklarıyla, kimi vakit da beklenmedik uyumlarıyla izleyiciyi düşünsel bir sorgulamaya davet eder. Bu birliktelikler, sanatkarların üretim biçimleri ve içerik dünyaları ortasında açık ya da örtük diyaloglar kurarak standın kavramsal omurgasını oluşturur.
“Bu diyaloglar sırf eserler ortasında değil, birebir vakitte sanatkarın zihin dünyası ile izleyicinin algısı ortasında da kurulmaktadır. Stant, izleyiciyi sadece birer görsel objeyi değil, bu objeler ortasındaki münasebet biçimlerini, temas noktalarını ve kırılmaları da gözlemlemeye çağırır.
“Her duo, izleyicinin mana üretim sürecine dahil olabileceği, çok katmanlı bir etkileşim alanı sunar. Böylece stant, tekil anlatıların ötesine geçerek, çok sesli, geçişli ve diyalojik bir yapı önerir. Bu yapı, sanat yapıtlarının birbirleriyle ve izleyiciyle kurduğu bağ biçimlerinin akışkan, dönüştürülebilir ve çoğul olabileceğini gösterir.”
