Kick boksçu anne baba 3 çocuğuyla beraber ringlerin tozunu attırıyor

Yıllarca Türkiye‘yi turnuvalarda temsil eden ülkenin birinci bayan ulusal kick boksçularından Havva Gül Aygünoğlu Çiçek, kick boks ulusal ekip antrenörü eşi Ömer Çiçek’le birlikte birebir sporu yapan 3 çocuğunu dünya şampiyonasına hazırlamak için ringlerde ter döküyor.

Türkiye‘nin birinci bayan ulusal ekip atletlerinden 45 yaşındaki Havva Gül Aygünoğlu Çiçek, 1998 yılından bu yana kick boksta milletlerarası turnuvalarda ve Türkiye‘de çok sayıda şampiyonluk elde etti.

Kariyerini antrenörlük yaparak sürdüren Çiçek, ulusal grup antrenörü eşi Ömer Çiçek’le yeni yetenekler yetiştiriyor.

Ömer Çiçek ile evliliklerinden dünyaya gelen 21 yaşındaki Yusuf Eren Çiçek, 16 yaşındaki Ahmet Kerem Çiçek ve 12 yaşındaki Hatice Ceren Çiçek de yaklaşık 5 yaşlarındayken kick boks ile tanışarak, anne ve babalarının müsaadeden gidip tekraren Türkiye ve Avrupa birincilikleri kazandı.

Çiçek çifti, sporculuk mesleklerinin tepeye ulaşmasının akabinde artık de çocuklarının ringdeki muvaffakiyetlerini gururla izliyor.

Çocukları küçük yaşlarda annelerini tribünden izlerken, artık anne ve babaları da antrenörleri olarak onları tribünden izliyor ve yönlendiriyor.

Kick boksçu antrenör anne, baba ve 3 kardeş, artık dünya kupasına hazırlık için ringlerde ter döküyor.

“Roller değişti”

Çiçek, AA muhabirine, 1998 yılında birinci bayan ulusal grup atletlerinden biri olduğunu, şu an da antrenörlük yaptığını anlattı.

Çocukları Yusuf Eren, Ahmet Kerem ve Hatice Ceren Çiçek’in de küçük yaşta kick boksa yöneldiğini belirten Çiçek, “Çocuklarım doğduklarından beri çok hareketliydi. Aslında güçlerini atsınlar diye başlattık. Daha sonra devamı geldi. Onlar da sevdiler ve devam ettiler, muvaffakiyetleri da arka arda geldi. Onlar tribünden beni izlerken ben maç yapıyordum, artık onlar ringde ben tribünde onları izliyorum. Roller değişti.” diye konuştu.

Çiçek, hem anne hem de antrenörleri olmanın kolay olmadığını vurgulayarak, şunları söyledi:

“Kolay değil lakin yorgunluğu da sonuçları da hoş. Konutta de idmanlarda da çabucak hemen aynıyım. Lakin meskende ister istemez antrenör kimliğimizi fazla üstümüzden çıkartamıyoruz. Zira yoğunlukla antrenör olarak çalıştığım için meskene geçince çok da anne üzere olamıyorum. Yeniden orada da antrenör kimliğim devam ediyor.”

Eşi ve 3 çocuğuyla tıpkı sporu yapmalarının büyük keyif verdiğini söz eden Çiçek, bir ortada olmaktan keyifli ve şad olduğunu kaydetti.

Maçlara ailecek gittiklerini belirten Çiçek, “Haftanın neredeyse her günü idman yapıyoruz. Okul ile birlikte sporun aşikâr zorlukları olabiliyor lakin çocuk yapmak isterse çok programlı oluyor. Sorumluluk duygusu gelişiyor, derslerinde muvaffakiyetleri artıyor. Daima ders, kitap olunca beyin yoruluyor lakin bu halde daha zinde oluyorlar.” tabirlerini kullandı.

Çiçek, çocuklarının yakın vakitte yapılacak dünya kupasına hazırlandığını tabir ederek, hem antrenörleri hem de anneleri olarak çocukları için maksatlarının dünya şampiyonluğu olduğunu söyledi.

“Ailelerin takviye olmalarını isteriz”

Tribünden çocuklarını izlerken çok heyecanlandığını kaydeden Çiçek, şunları lisana getirdi:

“Ben maça çıktığımda çok heyecanlandığımı hissetmezdim ancak onlar maça çıktığı vakit anksiyete atakları başlıyor bende. Heyecandan kıvranıyorum. Onları izlerken çocuklarımda kendi gençliğimden çok daha fazlasını görüyorum. Azim tarafından de son ana kadar pes etmemek istikametinden de kendimden çok daha fazlasını görüyorum.”

Çiçek, aile takviyesinin çok kıymetli olduğunu vurgulayarak, ailelere şu tekliflerde bulundu:

“Atletik yapısı müsait çocuklar geliyor, aile takviyesi olmayınca kesinlikle çocukta bir eksiklik kalıyor. Biz ne kadar ruhsal olarak onlara yardımcı olmaya çalışsak da kendini ruhen tam hissedemiyor. Ailelerin dayanak olmalarını isteriz katiyetle. Zira dışarıda farklı yanlışlar yapmalarındansa salon ortamında bir antrenörün nezaretinde olmaları çok daha düzgün. Gelsinler burada saçmalasınlar gerekirse. Dışarıda rastgele bir zahmete uğramasınlar.”

“Çocuklarım ringdeyken heyecandan ayaklarım titriyor”

Çocuklarıyla birebir sporu yapmanın çok keyifli olduğunu söz eden Çiçek, konutta genelde antrenör ve baba kimliğini karıştırmadığını, en çok Avrupa şampiyonu Ahmet Kerem ile idman yapmaktan keyif aldığını anlattı.

Turnuva için çok ağır formda hazırlandıklarını, çocukları ringe çıktığında çok heyecanlandığını belirten Çiçek, şöyle devam etti:

“Ben yıllarca dövüştüm. Birçok spor kısmında gayret ettim. Ben grup arkadaşlarım tarafından sakin bir genç olarak da bilinirdim lakin kendi çocuğunuz olunca üstün değişiyor. Dıştan tahminen belirli etmiyorumdur fakat ayaklarım titriyor, hayatımda yaşadığım en üst heyecan olabilir. Ahmet Avrupa şampiyonu olduğunda kız kardeşi ağlayarak ağabeyine koştuğunda tanım edilmez bir sevinç yaşamıştım, kızımın memnunluktan ağlaması beni çok etkilemişti. Çok fazla Türkiye şampiyonlukları yaşadık, artık amaç tekrar Avrupa şampiyonluğu. Sonra dünya kupası maçımız var. Tekrar ulusal gruba girip ülkemizi en hoş biçimde temsil etmek istiyoruz.”

“Annem ringlerdeyken ‘Ben de bu sporu yapacağım.’ diyordum”

Hatice Ceren Çiçek, çocukken annesini tribünden izlediğini, artık onunla turnuvalara hazırlandığını belirterek, şunları kaydetti:

“Annem ben doğmadan evvel de bu sporu yapıyordu. Beni de yanında götürüyordu, ben bir mühlet sonra orada uyuyordum. Annem ringlerdeyken ‘Ben de bu sporu yapacağım.’ diyordum. Anneme çok özeniyordum ve gururlu hissediyordum. Ben çocukken annemi tribünden izliyordum, artık de antrenörüm olarak o beni tribünlerden yönetiyor. Bu sporu çok seviyordum. Annem, babam ve ağabeylerimle bu sporu yapmak bana kendimi çok uygun hissettiriyor. Çok hoş bir his, bu mevzuda bence çok şanslıyım. İdmanlarımız çok istikrarlı geçiyor.”

Hatice Ceren Çiçek, anne ve babasının meskende bazen ebeveyn ve antrenörlük rollerini karıştırdığını kaydederek, “Annemle babam bazen birbirlerine ‘Hocam’ diye hitap ediyor. Bazen rolleri karıştırıyorlar. Birinci maksadım gençlere girdiğimde birinci yılımda ulusal atlet olmak. İdmanlarda ağabeylerime bazen çok gıcık oluyorum, kimi hususlarda beni çok zorluyorlar. Lakin tekrar de şanslı hissediyorum bir yandan da onlar beni geliştiriyor.” tabirlerini kullandı.

“Hedefim dünya şampiyonluğu”

Avrupa şampiyonu Ahmet Kerem Çiçek, anne ve babasının antrenörü olduğu için şanslı hissettiğini söz ederek, “Bazen konutta anne ve babama seslenirken ‘Hocam’ diye sesleniyorum. İdmanlar çok yorucu. Önümüzde turnuva var, çalışmaya devam ediyoruz, maksadım dünya şampiyonluğu.” dedi.

Yusuf Eren Çiçek de babasıyla idman yapmanın biraz daha kolay olduğunu, annesiyle çalışırken daha çok zorlandığını belirterek, “Bu spor sert bir spor olarak görünüyor. Fakat bütün tedbirler alınıyor. Hasebiyle bu sertlikten etkilenen de olmuyor.” diye konuştu.