Trabzon’da 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü Coşkuyla Kutlandı
Haber: Esra Parıltı Pervan
(TRABZON) – Trabzon‘da, sendikalar, siyasi partiler, sivil toplum örgütleri ve vatandaşlar, 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü’nü davul, zurna ve horonla kutladı.
1 Mayıs kutlamaları kapsamında Kahramanmaraş Caddesi’nde toplanan, arasında CHP, SOL Parti ve Türkiye İşçi Partisi (TİP) ile çeşitli sendika üyelerinin de bulunduğu iştirakçiler, buradan kortej halinde sloganlar atarak Atatürk Alanı’na yürüdü.
Türkiye Yol-İş Sendikası Genel Sekreteri Gökhan Gedikli, kutlamalarda yaptığı açıklamada, emekçilerin vergi yükü altında ezildiğini, personelin sabrının artık tükendiğini belirterek, gelir vergisinde bir an evvel düzenleme yapılmasını istediklerini anlattı.
Gedikli, şunları söyledi:
“Çok kazanandan çok, az kazanandan az vergi alınmasını sağlayacak düzenlemeler hayata geçirilmeli. Gidin zenginden servet vergisi alın, konutuna ekmek götürmek için canını dişine takmış çalışanın yakasını bırakın. Minimum fiyatın yoksulluk hududunun üstünde belirlenmesini istiyoruz. Ne yazık ki taban fiyat ülkemizde artık geçim fiyatı haline gelmiştir. Bugün minimum fiyat 22 bin lira. Siz personele ‘Yaşama’ diyorsunuz. Bu sayıyla personelin nefes alması bile mümkün değil. En düşük emekli maaşı minimum fiyat kadar olmalıdır. İktisattaki berbat idarenin faturası personele ve emekliye çıkarılmaya çalışılıyor. Neymiş efendim ‘İşçiye, işçiye artırım gelirse enflasyon artarmış’. Yok o denli bir şey. Enflasyon artmaz, korkmayın lakin şundan korkun, bu meydandaki işçilerin öfkesinden korkun, meskenine ekmek götüremeyen babanın öfkesinden korkun, ay sonunu getiremeyen emeklilerden korkun. Bu hak ettiğimiz bir tablo değil. Berbat yönettiğiniz iktisadın faturasını bize kesmekten de vazgeçin.”
“Bir tarafta ranttan, ihalelerden geçinenler, bir tarafta açlık hududunun altında fiyatla hayat gayreti verenler”
1 Mayıs Kutlamaları Düzenleme Kurulu ismine konuşan Muhammet İkinci ise şu tabirleri kullandı:
“22 yılda Türkiye eşitsizliğin, adaletsizliğin, hukuksuzluğun, yoksulluğun kol gezdiği; her alanda çürümenin arşı alaya çıktığı bir ülke haline geldi. Bir tarafta bir avuç keyifli azınlık ve çıkar etrafı, bir tarafta 85 milyon emeğiyle geçinen, yok sayılan, ezilen işçi halkımız. Bir tarafta, bir eli yağda bir eli balda, manda yoğurdu ve ejder meyvesi ile beslenenler, bir tarafta yoksulluk ve sefalet içinde ucuz besin kuyruklarında ömürlerini tüketenler. Bir tarafta, ranttan, hazine garantili ihalelerden geçinenler, bir tarafta yoksulluk ve açlık hududunun altında fiyatlarla hayat uğraşı verenler. Bir tarafta çocuklarını özel okullarda yurt dışında okutanlar, başka tarafta gericiliğin kıskacında, bir öğün sıcak yemeğin çok görüldüğü, ucuz iş gücü olarak iş cinayetlerine kurban edilen tarikat ve cemaat yurtlarında istismar edilen çocuklar. Arbede, gayret bu iki taraf ortasındadır ve kesinlikle 85 milyon işçi halkımız kazanacaktır.”
