Tutuklu öğrenciler için Ankara’da protesto
CHP’nin Cumhurbaşkanı Adayı Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması ile birlikte başlayan hareketlerde 25 Nisan’da Ankara’daki Konur Sokak’ta öğrencilerin yürüyüşüne kolluk kuvvetlerinin çabasıyla 30 kişi gözaltına alınmış 27 Nisan günü de gözaltına alınanlardan 4’ü tutuklanmıştı.
Öğrenciler, protestolar nedeniyle yapılan tutuklamaları protesto etmek gayesiyle Ankara’daki Sakarya Caddesi’nde buluşarak basın açıklaması yaptı.
Öğrenciler basın açıklaması sırasında “Gözaltılar, tutuklamalar, baskılar bizi yıldıramaz”, “Bu bu türlü gitmez, gençlik biat etmez” ve “AKP’den hesabı gençlik soracak” sloganları attı.
“GELECEĞE SAHİP ÇIKMA ÇAĞRISIDIR”
Öğrenciler ismine basın açıklaması metnini okuyan Mert Aldemir, şu tabirleri kullandı:
“19 Mart’tan bu yana üniversite öğrencileri olarak, ülkenin dört bir yanında sadece bir reaksiyon değil bu nizamın gençliğe sunduğu geleceksizliğe karşı bir hayat talebiyle alanlardayız. Beyazıt’ta, ODTÜ’de, birçok yerleşkede yükselen bu itiraz, yalnızca bugüne değil, geleceğimize sahip çıkma davetidir. Bizler bu aksiyonlarda; yoksulluğun, işsizliğin, baskının ve güvencesizliğin karşısında birlikte duruyoruz. Bu sesin dalga dalga yayılması; gençliğin kelamını büyütmesinin ve ortak bir geleceği kurma iradesinin sonucudur.
“NEZARETHANELER DİREKT CEZALANDIRMA ALANINA ÇEVRİLDİ”
Bu iradeye yönelen taarruzlar sırf hukuksal değil, birebir vakitte fizikidir. 25 Nisan günü Ankara’da, kentin ortasında, tam da bu adaletsizlikleri teşhir eden 30 sıra arkadaşımız polis şiddetiyle gözaltına alındı. Basına yansıyan azap imgelerinin akabinde, Valilik kendilerini transfobik bir açıklamayla aklamaya çalıştı. Birebir polisler iki gün evvel öbür bir arkadaşımızın burnunu kırmıştı. Nezarethaneler, birer gözaltı yeri değil, direkt cezalandırma alanına çevrildi.
“ARKADAŞLARIMIZ HAKLARINI KULLANDIKLARI İÇİN GÖZALTINA ALINDILAR”
Arkadaşlarımız, hiçbir tüzel desteği olmadan iki gün boyunca rehin tutuldu. Bizler bu tabloyu düzgün tanıyoruz: işkencecileri koruyan, hatalıyı aklayan bu tertipten hesap soracak olan tekrar gençliktir.
Bu süreçte, 27 Nisan tarihinde dört sıra arkadaşımız – Rojbin, Ozan, Taylan ve İbrahim – hukuksal hiçbir münasebete dayanmayan halde tutuklandı. Münasebet açık: Her gün hareket yapmaları. Evet, arkadaşlarımız haklarını kullandıkları için gözaltına alındılar. Bu durum, gençliğin kamusal alandaki varlığını hata sayan, anayasal hakları keyfi biçimde sınırlayan bir yaklaşımın göstergesidir. İktidar, gençliğin kolektif gücünü bastırmak için hukuku bir araç olarak kullanıyor. Fakat her seferinde yanılıyor.
Çünkü bu dört arkadaşımız yalnız değil. Onların yürüttüğü çaba, bu ülkede milyonlarca gencin ortak derdidir. Geleceğimizin belirsizleşmesine, kamusal alanların baskı altına alınmasına, üniversitelerin bilimsel ve özerk birer ortam olmaktan çıkarılmasına karşı ses çıkarmak herkesin hakkıdır. Bugün hareket yapanlar sadece kendileri için değil, bu ülkenin eşit ve özgür yarınları için gayret ediyor.
“ARKADAŞLARIMIZ DERHAL HÜR BIRAKILMALIDIR”
İşkenceler sadece meydanlarda değil, cezaevlerinde de sürdürülüyor. 24 Ocak’tan bu yana, SGDF’li arkadaşlarımız, hukuksuz bir siyasi kırım operasyonuyla tutsak ediliyor. Arkadaşlarımız, yalnızca tertibin baskılarına karşı direndikleri için, gün ışığı dahi görmeyen, gardiyan dahil hiçbir beşerle bağlantı kurmalarına müsaade verilmeyen Kuyu tipi hapishanelere konulmuşlardır. Bu cezaevleri, insanlık onuruna muhalif, açık bir azap biçimidir. Kuyu tipi hapishaneler, toplumun vicdanına büyük bir hücumdur ve azabın sistematik bir aracıdır. Kuyu tipi hapishaneler derhal kapatılmalıdır ve arkadaşlarımız derhal özgür bırakılmalıdır.
“1 MAYIS BİZİMDİR, TAKSİM BİZİMDİR”
Bu noktada, sırf fizikî özgürlük değil, tıpkı vakitte adalet uğraşının de galip geleceğini biliyoruz. Kuyu tipi hapishanelerde uygulanan zulüm, yalnızca bir kaç arkadaşımızı değil, tüm halkı gaye almaktadır. Arkadaşlarımızın özgür bırakılması, sadece onların hakları için değil, tüm toplumsal bir özgürlük gayretinin zaferi olacaktır.
Faşist baskıların arkası gerisi kesilmezken bu sabah da birçok kentte Taksim iradesini yükselten devrimcilere yönelik konut baskınlarıyla uyandık. İktidar, toplumda yükselen direnişi, yıldırma siyasetleriyle bastırmaya çalışmakta ve bu yolda uydurma münasebetlere başvurmaktan vazgeçmemektedir. Konut baskınları hukuksuzdur, gözaltına alınan yoldaşlarımız derhal özgür bırakılmalıdır. 1 Mayıs bizimdir, Taksim bizimdir. Meydanlarımızı terk etmeyeceğiz.
“BURADAYIZ, BİRLİKTEYİZ VE GERİ ADIM ATMAYACAĞIZ”
Üniversitelilerin sesini kısmaya çalışanlar, gözaltı ve tutuklamalarla bizleri korkutabileceklerini düşünüyor. Halbuki biz her seferinde daha fazla dayanışmayla yan yana geliyoruz. Arkadaşlarımızın tutuklanması, yalnızca onların değil, tüm gençliğin haklarına yönelik bir müdahaledir. Bu nedenle bu süreci sırf bir ‘hukuki mesele’ olarak değil, gençliğin demokratik haklarını savunma gayretinin bir kesimi olarak görüyoruz.
Biliyoruz ki bu tertibin ortaya çıkardığı eşitsizlikleri, yoksulluğu ve şiddeti görünür kılmak bir ‘suç’ değildir. Hata olan; bu gerçekliklerin üzerini örtmek, eleştirenleri cezalandırmak ve hakları yok saymaktır. Gençliğin kelamını bastırmaya çalışanlara karşı karşılığımız açık: Buradayız, birlikteyiz ve geri adım atmayacağız. Bugün meydanlarda karşılarına çıkanlar, zelzelede kayıtsız kalınmasına, bayan cinayetlerine, işsizliğe, barınma krizine ve tabiat talanına karşı da ses çıkaranlardır. Arkadaşlarımız, bu sıkıntıların sorumlularını teşhir eden, tahlil talep eden ve birlikte gayret eden bireylerdir. Bu yüzden tutuklandılar. Ve tam da bu yüzden yalnız değiller.
“BU DAVA YALNIZCA ONLARIN DEĞİL, HEPİMİZİN DAVASIDIR”
Mücadelemiz; toplumun gereksinimlerini önceleyen bir akademi için, eşit bir ömür için, herkesin kelam hakkı olduğu bir toplum için sürecek. Kampüslerimizin yine inşası, omurlarımızın teminatta olması ve arkadaşlarımızın hür bırakılması için çabaya devam edeceğiz. Bizler; Rojbin’in, Ozan’ın, Taylan’ın, İbrahim’in ve öbür tüm devrimci tutsakların yanındayız. Bu dava yalnızca onların değil, hepimizin davasıdır. Arkadaşlarımız hür bırakılana kadar, haklarımız tanınana kadar, biz buradayız. Arkadaşlarımız derhal hür bırakılsın.”
